Meest oostelijk punt
Blijf op de hoogte en volg Veerle
09 December 2014 | Cuba, Baracoa
Om 8.00 stond zoals afgesproken het ontbijt klaar. Daarna reden we naar Boca de Yumuri, een dorpje 30 km ten oosten van Baracoa. Hier kun je met een bootje de Yumuri-rivier opvaren. Daar aangekomen bleek het niets, inderdaad je vaart tussen een 180m hoge kloof maar de mensen zijn zo opdringerig BAH! Ze springen gewoon voor u auto... Das gewaagd want ik reed , Bart had namelijk iets verrekt in zijn schouder. We rijden dus de brug over en beslissen verderdoor eens te gaan kijken. Amai keisteil berop met bochten waardoor je niet kan zien of er een tegenligger aankomt en dat mag niet want daarvoor is het weggetje te smal! We rijden helemaal door tot aan Punta Maisi, het meest oostelijk punt van Cuba. En weeral een mooi verlaten strand. (@ Annemie & Karen: ook hier kunde een Annemieke @ de schuur doen ).
Vanaf Punta Maisi was het dezelfde weg terug, iets voorbij Boca de Yumuri zijn we gaan lunchen in een plaatselijk restaurant. Reuzegarnalen en kreeft mmmm. We kregen ook een geluksbrenger; de een of andere gedroogde vrucht/put die lijkt op een oog. Omdat we niet konden passen en ze geen wisselgeld hadden kreeg ik nog een cadeautje: een potje cacaoboter.
Terug aangekomen in de Casa zijn we nog in de stad gaan wandelen, we bezochten het chocolademuseum maar dat stelde niet zoveel voor.
Als diner hadden we visfilet in kokossaus, heel lekker! Ik was er wat bang voor want ik ben niet zo'n kokosfan maar de smaak was niet overheersend. Het was ook lekkere vis, een stevige vis want hij had een paar uur staan sudderen en viel niet uiteen. Hij kwam van een vis waarvan ik de naam vergeten ben maar het was iets als een zwaardvis maar dan met een plattere neus. De kokos wordt proper gemaakt en het vruchtvlees wordt voor iets anders gebruikt het stoven doen ze in de melk.
Vanaf Punta Maisi was het dezelfde weg terug, iets voorbij Boca de Yumuri zijn we gaan lunchen in een plaatselijk restaurant. Reuzegarnalen en kreeft mmmm. We kregen ook een geluksbrenger; de een of andere gedroogde vrucht/put die lijkt op een oog. Omdat we niet konden passen en ze geen wisselgeld hadden kreeg ik nog een cadeautje: een potje cacaoboter.
Terug aangekomen in de Casa zijn we nog in de stad gaan wandelen, we bezochten het chocolademuseum maar dat stelde niet zoveel voor.
Als diner hadden we visfilet in kokossaus, heel lekker! Ik was er wat bang voor want ik ben niet zo'n kokosfan maar de smaak was niet overheersend. Het was ook lekkere vis, een stevige vis want hij had een paar uur staan sudderen en viel niet uiteen. Hij kwam van een vis waarvan ik de naam vergeten ben maar het was iets als een zwaardvis maar dan met een plattere neus. De kokos wordt proper gemaakt en het vruchtvlees wordt voor iets anders gebruikt het stoven doen ze in de melk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
